Reggio Emilia Yaklaşımı

Çocuğun 100 Dili

“…
Onlar çocuklara dediler ki:
Ama sadece oradaki dünyayı keşfet.
Ve yüzlercesinden
Doksan dokuzunu çaldılar.
Onlar çocuğa dediler ki:
İş ve Oyun
Gerçek ve fantezi
Bilim ve hayal
Gök ve yer
Gerçek ve hayal
Öyle şeylerdir ki
Birbirleriyle beraber olamaz
Ve böylece onlar çocuğa dediler ki:
Yüzlercesi yok.
Çocuk cevap verdi:
Yanılıyorsunuz, yüzlercesi var hem de burada!”
                                              Loris Malaguzzi

 

  1. yüzyılda İtalya’nın Reggio Emilia kasabasında, Loris Malaguzzi isimli eğitimcinin rehberliğinde ortaya çıkan Reggio Emili Yaklaşımı, toplum deneyimini ve kültürel özelliklerini içeren; çocuğun merak ve ilgisini fiziksel, sosyal ve duygusal açıdan öğrenme çevreleriyle desteleyen bir erken çocukluk eğitimidir.
  • Çocuk İmajı
  • Öğretmen Rolü
  • Proje Yaklaşımı
  • Çevrenin Rolü
  • Dokümantasyon

temel ilkelerini referansla çerçevesini oluşturarak çocuğun kendini ifade etmek için 100 Dili (The Hundred Languages of Children) adını verdiği yol haritası bulunmaktadır. Müfredat bu yol haritasından düzenlenir ve projeler oluşturulur.

Çocuğun neyi bildiği, merak ettiği konular hakkındaki hipotezlerinin neler olduğu, çocukların neleri bilmek istediklerine dair bir felsefeyi içermektedir. “Hiç bir şey eğlencesiz olmaz” fikrinden yola çıkarak çocuğun oyun ile olan diyaloğuna “nereden gelirsen gel buraya yabancı değilsin” ile de sosyal ve duygusal aidiyetine vurgu yapmaktadır. Herkesin öğrenme topluluğunun üyesi olduğu Reggio Emilia’da çocuklar ihtiyaçları olan bireylerden ziyade hakları olan bireylerdir. Büyük grup içinde beraber ve birbirinden öğrenme kadar küçük grup halinde ve tek başına öğrenme de önemlidir. Çocuklar gelişerek yapar düşüncesinin aksine, çocuklar yaparak gelişir düşüncesi hâkimdir. Çocuklar, ilgileriyle doğan projelerde hipotezlere varan, bilgi üreten, araştırma ve gözlem yapan, dinamik deneyimleri yaşantılayan, tüm beceri alanlarında farklı kaynaklara sahip bireylerdir.